In ons werk als hulpverlener is het belangrijk ook aan onszelf te werken. We willen als goed hulpverlener zorgen voor een sfeer waarin iemand zich durft te openen.
Open houding
Voor een veilig omgang met anderen is het nodig dat we ons bewust zijn van eigen angsten en (compensatoire) verlangens die samenhangen met hechtingskwetsuren die we zelf hebben ervaren. Als we ons hiervan onvoldoende bewust zijn, dan kunnen we anderen (subtiel) gaan manipuleren om ons op een voetstuk te plaatsen en ons geïdealiseerde zelfbeeld te bevestigen. In plaats daarvan kunnen we leren:
- om met een open houding naar onszelf en anderen te kijken;
- ons te verplaatsen in de belevingswereld en gevoelens van anderen;
- te praten over onze gevoelens en kwetsbaarheden;
- erkennen en accepteren dat we niet overal in uitblinken.
Overdracht en tegenoverdracht
Inzicht in onze voorgeschiedenis is van belang om terugkerende pijnlijke gevoelens en relatiepatronen te begrijpen. Als we ons weer opnieuw nare gebeurtenissen herinneren met de daarbij horende gevoelens en hierover verdrietig kunnen zijn, dan helpt ons dat bij het verwerken en loslaten hiervan. We zijn dan beter in staat met meer afstand naar onze emoties te kijken , deze te reguleren en hierop te reflecteren.
Leertherapie als katalysator
Leertherapie kan als een katalysator in het proces van loslaten werken. Gebeurtenissen uit het verleden zullen dan minder angst, frustratie of verdriet oproepen. En piekeren over de toekomst afnemen. We zullen dan beter in staat zijn om waar te nemen en te voelen wat er in het hier en nu gebeurt. Hierdoor worden we betere hulpverleners voor onze cliënten. En zo halen we meer voldoening en plezier uit ons werk en leven.
